* * *
ძალაუფლებას საკუთარი თავის მონები მიესწრაფვიან, ხელისუფლებას კი- თავის უფალნი.
* * *
ქართველობა არა ოდენ ეროვნებაა, არამედ სულიერი კონდიციაც.
* * *
თავის-უფლება სულიერების დასაწყისია.
* * *
ომს სიძულვილი კი არა, სიყვარული იგებს.
* * *
მეგობრობა ბანალური ურთიერთობები კი არა, გმირობაა.
* * *
ეშმაკნი უფრთხიან ადამიანურ კეთილგონიერებას, რამეთუ იგი მზესავით აჩახჩახებული გულისაკენ მიმავალი არიადნეს ძაფია.
* * *
ერი სახელმწიფოს გულია და არა პირიქით მაშინ, როცა სახელმწიფო ერის დამცავი აბჯარია.
* * *
თუკი სახელმწიფო ერის გამაბედნიერებელ საშუალებას არ წარმოადგენს, მაშინ იგი ერის საპყრობილე ხდება.
* * *
სადაც ერი სახელმწიფოს არსებობის საშუალებად იქცევა, იქ ორივე გაქრობისთვისაა განწირული.
* * *
ერი ქმნის სახელმწიფოს და არა პირიქით.
* * *
უფრო სახელმწიფო უნდა იყოს ერის სამსახურში და არა პირიქით.
* * *
ერი ქმნის სახელმწიფოს, როგორც თავის გასაბედნიერებელ საშუალებას და აყენებს მას თავის სამსახურში. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ერი სახელმწიფოს ტყვე ხდება. მონობა და თავის-უფლების საფუძველზე მოპოვებული ბედნიერება ორი ერთმანეთთან შეუთავსებელი რამაა.
* * *
გენიალურია, როცა ქალს ესმის მამაკაცის; ზეგენიალური კი, როცა მამაკაცი გრძნობს ქალს.
* * *
ადამიანში მყოფ ღმერთს სიყვარული ჰქვია, ადამიანებს შორის მყოფს კი-მეგობრობა.
* * *
იყო პიროვნება, კაცი, ნიშნავს, მონაწილეობდე ისტორიაში და ქმნიდე მას. ყველა სახის არსებობა ჯერ კიდევ არ ნიშნავს ცხოვრებას.
* * *
ვისაც მეგობარი არ ჰყავს, მას არც უცხოვრია.
* * *
გული სიყვარულის კერიაა-ერთხელ რომ დაანთებ, მუდმივ ყურადღებასა და მზრუნველობას საჭიროებს.
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა: სხარტი სხივები 