* * *
* * *
* * *
* * *
* * *
* * *
ნაკლულ პასუხისმგებლობასა და შეგნებაზე დაფუძნებული უფლება თავხედობაში გადადის.
* * *
სიმართლით ცხოვრების არსი თავისი უღრმესი რაობით ფილოსოფიურია, ხოლო ჭეშმარიტებისათვის თავგანწირვის შემძლეობა კი სიყვარულის ზეიმია და პოეზიის უზენაეს გამოვლინებას წარმოადგენს.
* * *
ცივილიზაციას თავისი მანკიერებები აქრობს, რაც ადამიანთა ნაკლოვანებებისა და არასრულყოფილების გამძაფრებითაა გამოწვეული.
* * *
თუ რამის შეცვლა გინდა, შედეგებზე კონცენტრირება უდიდესი თუ არა, დიდი შეცდომაა. მიზეზებში ჩაღრმავებით უნდა იწყებოდეს პროგრესულ ცვლილებაზე ორიენტირებული კრიტიკა. მოვლენების პირველსაწყისები კი მუდამ ადამიანში უნდა ვეძიოთ.
* * *
აცოცხლებული სულის პატრონს ნაკლები დრო აქვს განმარტებებისათვის-მისი საქმეები და ქმედებანი თვითონ არიან სიყვარულით გზნებული სიცოცხლის, წმინდა სამების არსებობის საუკეთესო და კონკრეტული თარგმანებანი.
* * *
გულის ენა სიჩუმეში დაბადებული მუსიკაა.
* * *
სულიერი მეგობრობა ორთა შორის უსაზღვროების სიმტკიცეა.
* * *
ცოდვა იმ ნახვრეტსა ჰგავს, რომლიდანაც გაედინება ჩვენში დაგროვებული ღვთიური მადლი.
* * *
პოეზია მშვენიერების განხორციელებაა, კეთებაა, სი-კეთ-ეა.
* * *
ბედნიერება სულის ზრდაა.
* * *
“უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი”-ამ პაწაწინა ლოცვაში მთელი სამყარო და უფრო მეტია ჩატეული.
* * *
სიყვარულის ძალა ღვთის წყალობაა.
* * *
სუსტი და ცარიელი სულის ჭურჭელი სიკვდილით ივსება და კვდება, შინაგანად ძლიერი და მრთელი კი სიცოცხლით, სიყვარულით, სიკეთით ივსება და მარადისობაში გარდაიცვლება.
* * *
ქართველი ერი მას იყვარებს, ვინც მის სულს ზრდის და არა კლავს.
* * *
გულისმიერი ცნობიერების დროში ჩაღრმავება აჩერებს წარმავალი დროის მდინარებას და ციური მზიურობის ზიარს ქმნის ადამიანს.
* * *
გარდაცვალება ღმერთთან შემახვედრებელი ხიდია, რომლისადმი მისასვლელი გზის გავლა ღირსეულად ჰხამს.
* * *
სიცოცხლის წიგნი ქაღალდზე კი არა, გულის ფურცელზე იწერება.
* * *
ნაკლის ასახვა შეიძლება უმსგავსოებად იქცეს, თუკი ეს მისი გამოსწორების მიზნით არ ხდება და ოდენ აღწერით შემოიფარგლება.
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა: სხარტი სხივები 